Not Thus Not Thus
Not Thus Not Thus
Not Thus, Not Thus 2025: grenzen die bruggen worden
In mei 2025 kwam een groep Brusselse tieners van de organisatie Try-Out Alba en bewoners van een woonzorgcentrum in Alsemberg samen in het kader van Not Thus, Not Thus, een project van choreografe en facilitator Nelle Hens. De intergenerationele ontmoetingsmomenten vonden plaats in Destelheide en later in woonzorgcentrum Orelia Ter Beuken.
Het project Not Thus, Not Thus, maakt deel uit van Nelle Hens’ doorlopend artistiek onderzoek naar bewustzijn, persoonlijke grenzen en wederzijdse toestemming. Haar aanpak combineert choreografie met een methodiek die deelnemers uitnodigt te luisteren naar zichzelf én naar elkaar — om ja te zeggen, nee te zeggen, en te voelen wat die keuzes in het lichaam betekenen.
“Het was mooi om te zien hoe vlot de meeste deelnemers een ‘nee, ja’ en hun persoonlijke grenzen konden integreren in de bewegingen”, vertelde Nelle na de sessies. “Ik kies ervoor te passen. Ik kies ervoor mee te doen.’ Wat me het meest raakte, was hun openheid en vertrouwen om het onbekende aan te gaan.”
Voor het woonzorgcentrum was de ontmoeting nieuw terrein. Isabel Capelleman van het animatieteam van Orelia Ter Beuken, gaf toe dat er aanvankelijk onzekerheid was over hoe de rustige bewoners en de levendige tieners op mekaar zouden reageren. “Het onbekende maakte het spannend,” zei ze. “Maar het was hartverwarmend om te zien hoe ze samen dit avontuur aangingen. Ondanks het verschil tussen onze rustige bewoners en de energieke jongeren, vonden ze snel hun weg naar elkaar en begrepen ze elkaar.”
Ook de begeleiders van de jongeren zagen uitdagingen en verrassingen. Anna Natens en Floris De Souter van de jongerenorganisatie Try-out Alba, merkten dat hun groep flink uit hun comfortzone werd gehaald. Humor werd vaak ingezet om het ijs te breken en oefeningen uit te voeren die soms confronterend aanvoelden. “In het begin was er bij beide kanten enige terughoudendheid, Maar naarmate de tijd verstreek, groeiden ze dichter naar elkaar toe en werden ze opener. De bewoners waren aanvankelijk verrast door de energie van de jongeren — luidruchtig en hevig — maar eenmaal ze hen beter leerden kennen, ontstond een warme, vertrouwde sfeer.”
Aan het eind van het project bleef geen gepolijste choreografie over, maar een gedeelde ervaring van vertrouwen, respect en nieuwsgierigheid. Jongeren en ouderen ontdekten in elkaars aanwezigheid dat grenzen niet alleen beperkingen zijn, maar ook bruggen kunnen vormen. Voor Nelle Hens is dat het belangrijkste: “Dans kan meer bieden dan artistieke expressie. Het kan een levend gesprek tussen generaties creëren, dat bloeit op spontaniteit, spel en de pure vreugde van samen bewegen.”
Not Thus Not Thus (2022) Al dansend je grenzen bepalen
Professioneel danseres Nelle Hens van ONT MOET, vzw Sjarabang en Destelheide sloegen onlangs de handen in mekaar voor een bijzonder project binnen het traject Not Thus Not Thus. Een weekend lang werkte Nelle samen met een groep mensen met en zonder beperking via beweging en dans rond persoonlijke begrenzing en wederzijdse toestemming.
Nelle Hens en Destelheide brachten in het kader van Not Thus Not Thus een aantal studenten en docenten van de richtingen Ergotherapie en Orthopedagogie van de HOGENT, en een groep mensen met een beperking van vzw Sjarabang samen. ”Twee dagen lang stonden we op allerlei verschillende manieren stil bij persoonlijke begrenzing en wederzijdse toestemming, bij je grenzen bepalen bij aanrakingen en de afstand die je van elkaar neemt”, vertelt Nelle Hens. “Ik was met die materie voordien al aan de slag met Platform-K in Gent, dat professionele dansproducties maakt met mensen met en zonder beperking. In Destelheide ging het om een nog diversere groep van studenten en mensen met een mentale of fysieke beperking. Heel verrijkend.”
“Voor jongeren die studeren voor opvoeder, begeleider of ergotherapeut was het een erg boeiend thema”, vindt praktijklector HOGENT en vrijwilliger bij Sjarabang Chris De Rijdt. “Als het gaat om begeleiding of verzorging van mensen met een beperking wordt er vaak niet of te weinig gevraagd waar hun grenzen liggen. Bijvoorbeeld bij lichaamscontact of het al dan niet geholpen willen worden.” Dat bepalen van grenzen werkt trouwens in twee richtingen. “Mensen met het syndroom van Down hebben bijvoorbeeld veel nood aan knuffelen en zijn daar heel spontaan in. Toch moet ook een begeleider soms kunnen zeggen: ‘nee, nu liever niet’. Het gaat dus niet alleen om zelf grenzen te bepalen, maar ook om grenzen van anderen te leren aanvaarden. Vaak is dat voor hen moeilijk. Dat integreren in yoga- en danssessies, maakte het gemakkelijker bespreekbaar”, zegt Chris De Rijdt.
Via yoga en stilte, stem en dans werd er gewerkt rond het thema van persoonlijke begrenzing en wederzijdse toestemming. “We maakten eerst kennis met mekaar en begonnen nadien eerst met woord, door verbaal met ja of nee duidelijk te maken waar je grenzen liggen. Of aan mekaar te vragen of het oké is dat je de andere op een bepaalde plaats aanraakt”, legt Nelle Hens uit. “Daarna gingen we met dans aan de slag en probeerden we daarin die persoonlijke begrenzing op te nemen. Mijn intentie was om een zo veilig mogelijke ruimte te scheppen voor ieders eigenheid, autonomie in verbinding. Voor dans en ontmoeting met jezelf, de andere en de groep.”
Het project mondde aan het einde van het weekend uit in een deelmoment waarop ook familie en vrienden van de deelnemers waren uitgenodigd. “Het was zo mooi om de ontroering van mensen te zien die elkaar leerden kennen, ervaringen deelden met elkaar en zo vertrouwen opbouwden”, blikt Nelle Hens terug. “Voor de studenten was het een heel leerrijk project in het licht van hun opleiding en latere beroepspraktijk”, vult Chris De Rijdt aan. “Voor mij was dit initiatief rond inclusieve cultuurparticipatie een unieke ervaring. Zoiets had in mijn 20-jarige loopbaan bij HOGENT nog niet eerder meegemaakt. Zeker voor herhaling vatbaar dus, ook voor onze studenten.”
Meer weten?
Not Thus Not Thus is een project van Nelle Hens, initiator van ONT MOET, in samenwerking met Destelheide.
ONT MOET is een artistiek collectief dat opgebouwd is op de praktijk van ont-moeten, een uitnodiging om even niet te moeten in ontmoeting met jezelf.
Gefascineerd door het belang van zelfzorg, onderzocht ONT MOET mogelijkheden om binnen dans en beweging het ‘niet moeten’ te verkennen: om binnen een artistieke discipline die vaak gericht is op ‘vorm’ te durven luisteren naar wat er binnenin beweegt. Dit via stilte, het gebruik van stem en dans als verbindende kracht tot terugkoppeling naar jezelf.
‘Als begeleider is het mijn intentie in deze weekendworkshop om ruimte te scheppen voor beweging en rust. In te spelen op de behoefte van individuen en de groep in zijn geheel. Handvaten aan te reiken tot terugkoppeling naar jezelf, bewustwording van je persoonlijke grenzen en het beoefenen van wederzijdse toestemming. Dit zowel op een verbale als non-verbale manier. Een veilige ruimte te creeeren voor improvisatie en dansplezier.’ -Nelle Hens
Nelle Hens werkt sinds 2006 voornamelijk als danseres en choreografe in de culturele sector. In 2018 initieerde ze ONT MOET, een artistiek collectief dat artistieke producties (dans) en alternatieve teambuildings co-creëert en aanbiedt.
Sinds 2020 is Nelle ook actief als externe vertrouwenspersoon, procesbegeleider / bemiddelaar en biedt individuele coaching. Daarnaast werkt ze binnen het welzijsdomein samen met Sociaal Fonds voor Podiumkunsten, Engagement en op vraag van individuen of organisaties uit de podiumkunsten en bredere kunstensector.
Nelle is Yoga beoefenaar en docente. Haar persoonlijke yogabeoefening ondersteunt haar om van binnenuit te bewegen en vaardiger de wereld in te gaan.
